[2] Preludia na fortepian (1928)

Utwory fortepianowe

dedykacja: Edwardowi Słońskiemu

czas trwania: ca 3’

rękopis: Archiwum Zygmunta Mycielskiego, Zakład Rękopisów, Biblioteka Narodowa, sygn. IV 14313, akc. 020704

prawykonanie: ?

Dwa Preludia na fortepian, dedykowane Edwardowi Słońskiemu (zmarłemu w 1926 roku poecie i działaczowi społecznemu), powstały latem 1928 roku.

[2] Preludia na fortepian, nr 1, rękopis. Archiwum Zygmunta Mycielskiego, BN

Preludium nr 1 stanowi rodzaj studium kontrapunktycznego. Początkowy, zaprezentowany jednogłosowo temat, stopniowo zyskuje coraz bogatsze opracowanie. Ukazany jest w rozmaitych konfiguracjach fakturalnych aż do pokazu kanonicznego. Choć znaki przykluczowe oraz ostatni akord sugerują tonację h-moll, szata harmoniczna tematu, jego „oświetlanie” w rozmaitych centrach tonalnych (quasi H-dur, E-dur, e-moll) oraz częste stosowanie progresji modulujących świadczą o luźnych związkach z systemem tonalnym dur-moll.

[2] Preludia na fortepian, nr 2, rękopis. Archiwum Zygmunta Mycielskiego, BN

Preludium nr 2 to z kolei studium dwudźwięków i akordów eksponowanych w szesnastkowym continuum rytmicznym. Czternastotaktowe Vivo dopełnione szeroką codą Lento stanowi przykład eksperymentów Mycielskiego w zakresie organizacji następstw dźwięków w czasie (polimetria sukcesywna).

Choć z perspektywy fakturalnej i tonalno-harmonicznej Mycielski bliski jest w owych Preludiach wybujałości młodzieńczych szkiców, w szczególności fortepianowego Allegro, widać już w tych miniaturach panowanie nad formą muzyczną – początkujący kompozytor zadbał o spójność materiałową cyklu (preludia rozpoczynają się podobnym motywem czołowym).