Współtworzy go pięć uroczych, prostych miniatur, z których każda prezentuje odrębny problem pianistyczny – naprzemienną grę prawą i lewą ręką przy zachowaniu ciągłości melodycznej (I), niezależność planów tonalno-harmonicznych (II), wykonywanie wielodźwięków oraz realizowanie kilku płaszczyzn fakturalnych (III), niezależność rytmiczną dwóch głosów oraz uzyskaną tą drogą pozorną polimetrię (IV) oraz eksponowanie planów melodycznych umieszczanych naprzemiennie w górnym i dolnym rejestrze (V).   

Poszczególne części cyklu noszą tytuły wskazujące na rozwiązywane przez Mycielskiego problemy wykonawcze:

część I: Pièce en ut-majeur

część II: Analyse harmonique

część III: Tenoit, en mesure

część IV: Analyse rythmique

część V: Tendrement, en mesure

W lutym 1946 roku Mycielski do cyklu dodał jeszcze szóste ogniwo spajające utwór klamrą tonalną – Retour a ut.