Towarzysz życia Zygmunta Mycielskiego. Poznali się tuż po powrocie Mycielskiego z niemieckiej niewoli, w końcu 1945 roku w Krakowie. Staś, absolwent filologii klasycznej, był nieprzeciętnie inteligentny. Po kilku latach Mycielski ściągnął go do Warszawy, początkowo zatrudniając w biurze Związku Kompozytorów Polskich. Ostatecznie Kołodziejczyk związał się z wydawnictwem Czytelnik, gdzie odpowiadał za dział wydawnictw greckich i rzymskich. W 1958 roku zamieszkali razem (choć w osobnych pokojach), przy ul. Chmielnej (wówczas Rutkowskiego) 10/31. Choć nie byli klasyczną parą, stali się najbliższymi sobie ludźmi. Tuż po śmierci Mycielskiego, Kołodziejczyk pisał do Andrzeja Panufnika:

Jestem pusty w środku, jak sparaliżowany. Jakby mi wyrwano kawał żywego ciała. […] Wszystko, poza Jego śmiercią, jest mi obojętne, bez znaczenia („Zygmunt Mycielski – Andrzej Panufnik. Korespondencja", cz. 3: „Suplement", Warszawa 2021).